...when we reminisce
parang kalian lang, excited ako palagi mag-post dito. imagine, araw-araw siguradong may entry ako sa blog. there were even some days when i post several times. ngayon, swertehan na lang yung time ko to make an entry.
ewan ko ba, ngayon lang kasi ako nagkaroon ng time na mag-isa ako sa office e. alam nyo kung bakit? it's official, akin na lang ulit yung office ng mga cadets. remember yung post ko about sa "diaspora"?
...and then there were two
well ngayon, yung two na cadets na natira e nalipat na ng ibang department. ok lang siguro, at least i've got the pc and phone for myself. pero hindi din e. nakakalungkot kasi wala na ako mga kakulitan. makiki-dayo nanaman ako sa kabilang room where the other OJT's stay. ay shet! nilipat na din pala sa baba si lala! dun siya sa dati kong room wher my boss stays. siya kasi yung papalit sa isa naming analyst na last day na ngayon. cheap labor! paying an analyst Php150/day! ahaha! sabi ko nga sa kanila baka next time puto na lang OJT kunin ng kraft for the whole plant. cyempre, ako mag-aaply sa opening na plant manager (kahit na Php150/day lang, at least astig yung title mo! hehe!)
ewan ko nga ba ulit! pero uso talaga dito sa kraft yung nagreresign e. last june 20, nawala na yung plant manager namin (blame wyeth), yesterday nawala na din yung isa pang manager (blame canada and retirement age. hehe!) wala na din yung isang cadet, my computer-gaming, japanese-loving, iron-pumping buddy, carlo. nakakalungkot... (blame it on P&G JAPAN!) wala lang, kasundo ko kasi siya kasi pareho kaming may childish side na up to now na mahilig parin sa mga computer games. tahimik siya pero makulit din pag nakilala nyo. pero on the good side, ngayon lang ako nagkaroon ng sariling lab gown at sariling safety shoes (thanks carlo dude for your hand-me-downs. iingatan ko to for you. di ko susuotin yung gown mo with your name kasi baka ma-iyak lang sila, lalo ka nila ma-miss) ok yung job nya sa japan, RND ng feminine care. ahahaha! sabi nya pag may TASTE TEST daw, invited kami! YEBA!!!
as i've said earlier, wala na din yung partner ko sa 5S+ taskforce, cha, yung analyst ng department. mababawasan nanaman ako ng aasarin araw-araw. sa 15, mawawala na din yung HR na nag-interview sakin. i could still remember that she was the one who convinced me to pick kraft over intel and ford. she told me how great the company is and how good it is to work here. madami daw ako matututunan dito and masaya din at the same time. pero bakit ganun? siya pa yung mauunang mawala sakin! SHIT! so that means niloloko nya lang pala ako? ano ba yun? naaalala ko pa din two months ago, sinabi nya sakin ganito...
"droz, may matagal na akong gustong itanong sayo."
"ano po yun?"
"o diba hindi ka nagsising kraft ang pinili mo over ford and intel?"
(droz grins)
"sabi ko naman sayo eh, maganda dito, madami ka matututunan, masaya pa. madaming opportunities na naghihintay sayo para ma-develop ka?
(droz nods)
i would love to hear that same thing from her now. now that she's leaving the company she served for more than 10 years.
to top it all off, malamang huling month na din ngayon ni TP dude (blame MOOG) the remaining guy dude na kaibigan ko dito at kausap ko sa mga wrestling and nba stuff. pinaka-makulit at pinaka-alaskador sa kraft. parang ako. actually, parang ako yung gitna ni TP and carlo e. wala lang. pag-dating ng time na yun, ako na lang yung remaining na lalaki dito. haaay... wala lang ulit! nawawala sila kung kailan kami lalong nagiging comfortable sa isa't isa. kung kailan wala nang ganung kalaking border sa gitna namin. masaya ako kasi parang hindi na OJT lang yung tingin ko sakin. naparamdam nila na i belong. na i'm one of the group, cadet saling-kitkit. natutuwa ako sa kanila kasi they stood up for each other whenever there is a chance. parang mga brod.
sabi nga ni kuya germs, "walang tulugan! walang iwanan!"
ewan ko ba, ngayon lang kasi ako nagkaroon ng time na mag-isa ako sa office e. alam nyo kung bakit? it's official, akin na lang ulit yung office ng mga cadets. remember yung post ko about sa "diaspora"?
...and then there were two
well ngayon, yung two na cadets na natira e nalipat na ng ibang department. ok lang siguro, at least i've got the pc and phone for myself. pero hindi din e. nakakalungkot kasi wala na ako mga kakulitan. makiki-dayo nanaman ako sa kabilang room where the other OJT's stay. ay shet! nilipat na din pala sa baba si lala! dun siya sa dati kong room wher my boss stays. siya kasi yung papalit sa isa naming analyst na last day na ngayon. cheap labor! paying an analyst Php150/day! ahaha! sabi ko nga sa kanila baka next time puto na lang OJT kunin ng kraft for the whole plant. cyempre, ako mag-aaply sa opening na plant manager (kahit na Php150/day lang, at least astig yung title mo! hehe!)
ewan ko nga ba ulit! pero uso talaga dito sa kraft yung nagreresign e. last june 20, nawala na yung plant manager namin (blame wyeth), yesterday nawala na din yung isa pang manager (blame canada and retirement age. hehe!) wala na din yung isang cadet, my computer-gaming, japanese-loving, iron-pumping buddy, carlo. nakakalungkot... (blame it on P&G JAPAN!) wala lang, kasundo ko kasi siya kasi pareho kaming may childish side na up to now na mahilig parin sa mga computer games. tahimik siya pero makulit din pag nakilala nyo. pero on the good side, ngayon lang ako nagkaroon ng sariling lab gown at sariling safety shoes (thanks carlo dude for your hand-me-downs. iingatan ko to for you. di ko susuotin yung gown mo with your name kasi baka ma-iyak lang sila, lalo ka nila ma-miss) ok yung job nya sa japan, RND ng feminine care. ahahaha! sabi nya pag may TASTE TEST daw, invited kami! YEBA!!!
as i've said earlier, wala na din yung partner ko sa 5S+ taskforce, cha, yung analyst ng department. mababawasan nanaman ako ng aasarin araw-araw. sa 15, mawawala na din yung HR na nag-interview sakin. i could still remember that she was the one who convinced me to pick kraft over intel and ford. she told me how great the company is and how good it is to work here. madami daw ako matututunan dito and masaya din at the same time. pero bakit ganun? siya pa yung mauunang mawala sakin! SHIT! so that means niloloko nya lang pala ako? ano ba yun? naaalala ko pa din two months ago, sinabi nya sakin ganito...
"droz, may matagal na akong gustong itanong sayo."
"ano po yun?"
"o diba hindi ka nagsising kraft ang pinili mo over ford and intel?"
(droz grins)
"sabi ko naman sayo eh, maganda dito, madami ka matututunan, masaya pa. madaming opportunities na naghihintay sayo para ma-develop ka?
(droz nods)
i would love to hear that same thing from her now. now that she's leaving the company she served for more than 10 years.
to top it all off, malamang huling month na din ngayon ni TP dude (blame MOOG) the remaining guy dude na kaibigan ko dito at kausap ko sa mga wrestling and nba stuff. pinaka-makulit at pinaka-alaskador sa kraft. parang ako. actually, parang ako yung gitna ni TP and carlo e. wala lang. pag-dating ng time na yun, ako na lang yung remaining na lalaki dito. haaay... wala lang ulit! nawawala sila kung kailan kami lalong nagiging comfortable sa isa't isa. kung kailan wala nang ganung kalaking border sa gitna namin. masaya ako kasi parang hindi na OJT lang yung tingin ko sakin. naparamdam nila na i belong. na i'm one of the group, cadet saling-kitkit. natutuwa ako sa kanila kasi they stood up for each other whenever there is a chance. parang mga brod.
sabi nga ni kuya germs, "walang tulugan! walang iwanan!"
posted by droz at 14:22
0 Comments:
Post a Comment
<< Home